DEPRESJA POPORODOWA: ZROZUMIENIE I RADZENIE SOBIE Z PRZERWANIEM CISZY

Wstęp

„Poród to powrót do siebie. Znowu sam w swoim ciele. Nigdy nie będziesz taki sam, jesteś silniejszy niż byłeś. -Ametystowa radość [1]

Depresja poporodowa (PPD) to zaburzenie zdrowia psychicznego, które dotyka kobiety po porodzie. Charakteryzują go uczucia smutku, niepokoju i wyczerpania. PPD może wpływać na zdolność matki do opieki nad sobą i dzieckiem. Wczesna identyfikacja i wsparcie mają kluczowe znaczenie dla zarządzania i leczenia PPD.

Co to jest depresja poporodowa?

Według Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, wydanie 5 ( DSM-V), depresja poporodowa (PPD) jest zaburzeniem zdrowia psychicznego, które dotyka kobiety po porodzie. Charakteryzuje się uczuciem skrajnego niepokoju, smutku i wyczerpania, które mogą zakłócać codzienne funkcjonowanie i więź z noworodkiem. PPD zwykle występuje w ciągu pierwszych kilku tygodni lub miesięcy po porodzie, ale może utrzymywać się przez rok lub dłużej, jeśli nie jest leczone. [2]

Badania sugerują, że zmiany hormonalne, w szczególności nagły spadek poziomu estrogenu i progesteronu po porodzie, odgrywają znaczącą rolę w rozwoju PPD. Inne czynniki, takie jak osobista lub rodzinna historia depresji, brak wsparcia społecznego, brak snu i stresujące wydarzenia życiowe, również mogą przyczynić się do jej wystąpienia. [3]

Szacuje się, że jedna na siedem kobiet doświadcza depresji okołoporodowej. Pracownicy służby zdrowia, członkowie rodziny i przyjaciele muszą być świadomi objawów przedmiotowych i podmiotowych PPD, aby zapewnić wsparcie i dobre samopoczucie świeżo upieczonych matek, ponieważ wczesna identyfikacja i interwencja są kluczowe w leczeniu PPD. [4]

Objawy depresji poporodowej

Depresja poporodowa (PPD) charakteryzuje się objawami, które mogą znacząco wpłynąć na samopoczucie emocjonalne świeżo upieczonej matki. Typowe objawy związane z PPD to:

1. Uporczywy smutek i poczucie beznadziejności : Kobiety z PPD mogą doświadczać przedłużającego się smutku, płaczliwości lub ogólnego poczucia pustki. Może im również brakować radości lub zainteresowania zajęciami, które kiedyś sprawiały im przyjemność.
2. Ekstremalne zmęczenie i brak energii : PPD może powodować znaczne zmęczenie i wyczerpanie, nawet przy wystarczającym odpoczynku. Może to utrudniać matkom wykonywanie codziennych czynności lub opiekę nad noworodkiem.
3. Zmiany wzorców apetytu i snu : PPD może zakłócać wzorce jedzenia i spania kobiety. Niektórzy mogą odczuwać utratę apetytu i problemy z zasypianiem lub utrzymaniem snu, podczas gdy inni mogą angażować się w emocjonalne jedzenie lub zaspanie.
4. Drażliwość, pobudzenie i złość : Kobiety z PPD mogą wykazywać zwiększoną drażliwość, częste wahania nastroju i krótki temperament. Mogą czuć się łatwo przytłoczeni, poruszeni lub sfrustrowani drobnymi problemami.
5. Niepokój i nadmierne zmartwienie : PPD może objawiać się intensywnym lękiem, często charakteryzującym się nadmiernym zamartwianiem się o zdrowie i dobre samopoczucie dziecka. Matki mogą odczuwać gonitwę myśli, niepokój i objawy fizyczne, takie jak kołatanie serca lub duszność.

Objawy te mogą powodować, że młode matki czują się zawstydzone, odizolowane lub winne. Aby zdiagnozować depresję poporodową, objawy muszą wystąpić w czasie ciąży lub w ciągu czterech tygodni po porodzie. [4], [5]

Przyczyny depresji poporodowej

Przyczyny depresji poporodowej (PPD) są wieloczynnikowe i obejmują złożoną zależność czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych. Oto niektóre z przyczyn PPD:

1. Zmiany hormonalne : Uważa się, że dramatyczny spadek poziomu hormonów po porodzie, zwłaszcza estrogenu i progesteronu, przyczynia się do PPD. Te wahania hormonalne mogą wpływać na układy neuroprzekaźników zaangażowanych w regulację nastroju.
2. Predyspozycje genetyczne : Badania sugerują genetyczny składnik PPD. Kobiety z osobistą lub rodzinną historią depresji lub innych zaburzeń nastroju mogą być w grupie zwiększonego ryzyka.
3. Czynniki psychologiczne : Istniejące wcześniej schorzenia psychiczne, takie jak depresja lub stany lękowe w wywiadzie, mogą sprawić, że kobiety będą bardziej podatne na PPD. Dodatkowo doświadczanie wysokiego poziomu stresu, niskiej samooceny czy nierealistycznych oczekiwań wobec macierzyństwa może przyczynić się do jej rozwoju.
4. Wsparcie społeczne : Brak wsparcia społecznego, w tym ograniczone wsparcie emocjonalne, napięte relacje lub nieodpowiednia pomoc w opiece nad dzieckiem, może zwiększyć ryzyko PPD.
5. Stresory życiowe : Znaczące wydarzenia życiowe, takie jak trudności finansowe, problemy małżeńskie lub traumatyczne doświadczenia związane z porodem, mogą wywołać PPD.

Być może połączenie tych czynników może spowodować PPD, a doświadczenia każdej kobiety mogą się różnić. [6]

Skutki depresji poporodowej

„Szczerze mówiąc, czasami wciąż myślę, że mam do czynienia z [depresją poporodową]. Myślę, że ludzie powinni więcej o tym mówić, ponieważ to prawie jak czwarty trymestr; to część ciąży Pamiętam, jak pewnego dnia nie mogłem znaleźć butelki Olympii i tak się zdenerwowałem, że zacząłem płakać… bo chciałem być dla niej idealny”. -Serena Williams. [7]

Depresja poporodowa (PPD) może znacząco wpłynąć na matkę i jej dziecko. Niektóre efekty PPD to:

1. Wpływ na matki : PPD może upośledzać zdolność matki do opieki nad sobą i noworodkiem. Może to prowadzić do osłabienia więzi z dzieckiem, trudności w rozpoczęciu karmienia piersią i zmniejszonej reakcji na potrzeby niemowlęcia. PPD może również wpływać na ogólne samopoczucie, relacje i jakość życia matki.
2. Wpływ na niemowlęta : Niemowlęta matek z PPD mogą wykazywać opóźnienia rozwojowe, słabą regulację emocjonalną i upośledzone interakcje społeczne. Badania sugerują, że niemowlęta matek z depresją mogą być bardziej narażone na problemy poznawcze, behawioralne i emocjonalne w późniejszym życiu.
3. Dynamika rodziny : PPD może nadwyrężyć relacje w rodzinie, prowadząc do nasilenia konfliktów, zakłócenia komunikacji i zmniejszenia wsparcia partnera lub rodziny. Rodzeństwo noworodka może być również dotknięte stanem matki.
4. Konsekwencje długoterminowe : PPD wiąże się ze zwiększonym ryzykiem nawracającej depresji w przyszłych ciążach i później. Może mieć długotrwały wpływ na zdrowie psychiczne matki i ogólne funkcjonowanie.

Wczesna identyfikacja, interwencja i wsparcie mają kluczowe znaczenie dla zminimalizowania niekorzystnych skutków PPD zarówno dla matki, jak i dla jej dziecka. [8]

Jak pokonać depresję poporodową?

Przezwyciężenie depresji poporodowej (PPD) wymaga kompleksowego podejścia obejmującego różne strategie. Oto kilka sposobów radzenia sobie i przezwyciężania PPD:

1. Poszukaj profesjonalnej pomocy : Konsultacja z lekarzem doświadczonym w okołoporodowym zdrowiu psychicznym ma kluczowe znaczenie. Potrafią trafnie postawić diagnozę i zalecić odpowiednie opcje leczenia, takie jak terapia lub leki.
2. Psychoterapia : Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) i terapia interpersonalna (IPT) skutecznie leczyły PPD. Te terapie pomagają jednostkom identyfikować i modyfikować negatywne wzorce myślowe, rozwijać strategie radzenia sobie i poprawiać relacje międzyludzkie.
3. Wsparcie społeczne : Budowa solidnej sieci wsparcia jest niezbędna. Łączenie się z rodziną, przyjaciółmi i grupami wsparcia może zapewnić emocjonalną walidację, praktyczną pomoc i poczucie przynależności.
4. Samoopieka : Priorytetowe traktowanie czynności związanych z samoopieką, takich jak ćwiczenia, właściwe odżywianie, wystarczająca ilość snu i angażowanie się w przyjemne zajęcia, może promować ogólne samopoczucie i pomóc w powrocie do zdrowia po PPD.
5. Zaangażowanie partnera i rodziny : Zaangażowanie partnerów i członków rodziny w proces leczenia i upewnienie się, że rozumieją PPD, może zwiększyć wsparcie i przyczynić się do procesu leczenia.
6. Leki (jeśli to konieczne) : W ciężkich przypadkach pracownicy służby zdrowia mogą przepisać leki przeciwdepresyjne w celu złagodzenia objawów PPD. Konieczne jest omówienie potencjalnych korzyści i zagrożeń z pracownikiem służby zdrowia.

Należy pamiętać, że powrót do zdrowia po PPD wymaga czasu, a spersonalizowany plan leczenia jest niezbędny. Współpraca z podmiotami świadczącymi opiekę zdrowotną i wspierające środowisko znacznie przyczyniają się do przezwyciężenia PPD. [9]

Wniosek

Depresja poporodowa jest poważnym problemem zdrowia psychicznego, który może zaszkodzić matkom i ich dzieciom. Dzięki odpowiedniej diagnozie i interwencji, w tym terapii, leków, wsparcia społecznego i samoopieki, kobiety doświadczające PPD mogą znaleźć ulgę i odzyskać dobre samopoczucie. Niezbędne jest podnoszenie świadomości, promowanie wczesnego wykrywania i zapewnianie kompleksowych systemów wsparcia w celu skutecznego zwalczania i przezwyciężania depresji poporodowej.

Jeśli walczysz z depresją poporodową, skontaktuj się z naszymi ekspertami lub odkryj więcej treści w United We Care ! W United We Care zespół ekspertów od dobrego samopoczucia i zdrowia psychicznego wskaże Ci najlepsze metody dla Twojego dobrego samopoczucia.

Bibliografia

[1] „ 10 cytatów o macierzyństwie, które absolutnie kochamy — Bloome Wellness & Recovery”, Bloome Wellness & Recovery , 12 maja 2021 r.

[2] GP de A. Moraes, L. Lorenzo, GAR Pontes, MC Montenegro i A. Cantilino, „Przeszukiwanie i diagnozowanie depresji poporodowej: kiedy i jak?”, Trendy w psychiatrii i psychoterapii , tom. 39, nie. 1, s. 54–61, marzec 2017, doi: 10.1590/2237-6089-2016-0034.

[3] K. Cordes, I. Egmose, J. Smith-Nielsen, S. Køppe i MS Væver, „Dotyk matki w zachowaniu opiekuńczym matek z depresją poporodową i bez niej”, Zachowanie i rozwój niemowląt , tom. 49, s. 182–191, listopad 2017, doi: 10.1016/j.infbeh.2017.09.006.

[4] S. Davé, I. Petersen, L. Sherr i I. Nazareth, „Występowanie depresji u matki i ojca w podstawowej opiece zdrowotnej”, Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine , tom. 164, nr. 11 listopada 2010, doi: 10.1001/archpediatrics.2010.184.

[5] CT Beck, „Predictors of Postpartum Depression”, Nursing Research , tom. 50, nie 5, s. 275–285, wrzesień 2001, doi: 10.1097/00006199-200109000-00004.

[6] E. Robertson, S. Grace, T. Wallington i DE Stewart, „Przedporodowe czynniki ryzyka depresji poporodowej: synteza najnowszej literatury”, General Hospital Psychiatry , tom. 26, nie. 4, s. 289–295, lipiec 2004, doi: 10.1016/j.genhosppsych.2004.02.006.

[7] „Serena Williams o sióstrstwie, samoakceptacji i pozostaniu silnym”, Harper’s BAZAAR , 30 maja 2018 r. https://www.harpersbazaar.com/uk/fashion/fashion-news/a20961002/serena-williams-july -zdjęcie-okładki-wydania/

[8] T. Field, „Wpływ depresji poporodowej na wczesne interakcje, rodzicielstwo i praktyki bezpieczeństwa: przegląd”, Zachowanie i rozwój niemowląt , tom. 33, nie. 1, s. 1–6, luty 2010, doi: 10.1016/j.infbeh.2009.10.005.

[9] C. Zauderer, „Depresja poporodowa: jak nauczyciele porodu mogą pomóc przełamać ciszę”, Journal of Perinatal Education , tom. 18, nie. 2, s. 23–31, styczeń 2009, doi: 10.1624/105812409×426305.