Problemy ze zdrowiem psychicznym funkcjonariuszy policji: szokująca rzeczywistość

Wstęp

Funkcjonariusze organów ścigania mają kluczowe znaczenie dla utrzymania pokoju, porządku i bezpieczeństwa społecznego. Ich praca wymaga od nich stawiania czoła wielu wyzwaniom, w tym stresującym sytuacjom, niebezpieczeństwu i narażeniu na traumatyczne wydarzenia. Niestety odbija się to na ich zdrowiu psychicznym. Ten artykuł bada rzeczywistość policyjnego zdrowia psychicznego i sugeruje sposoby szukania pomocy.

Jaka jest rzeczywistość zdrowia psychicznego funkcjonariuszy policji?

Charakter pracy policji często naraża funkcjonariuszy na chroniczny stres, a wielu uważa ją za jeden z najbardziej stresujących zawodów na świecie [1]. Naukowcy odkryli wysoką częstość występowania problemów ze zdrowiem psychicznym i złych strategii radzenia sobie. W jednym z badań Syed i jego współpracownicy stwierdzili, co następuje [2]:

• 1 na 5 funkcjonariuszy policji był narażony na ryzyko picia
• 1 na 10 spełniał kryteria lęku
• 1 na 7 policjantów spełniał kryteria depresji i PTSD
• Większy stres w pracy zwiększał ryzyko depresji i myśli samobójczych
• Wysoki stres w połączeniu ze słabym radzeniem sobie zwiększał prawdopodobieństwo wystąpienia PTSD.
• Stres potęguje negatywne postrzeganie policji przez społeczeństwo
• Sięganie po pomoc jest również stygmatyzowane, co często prowadzi do złego radzenia sobie.

Badacze doszli również do wniosku, że wykonując tak stresujący zawód, policjanci również mają duże prawdopodobieństwo zachorowania na choroby serca [1]. Dolegliwości somatyczne, takie jak migrena, problemy żołądkowe i bóle, są również powszechne wśród personelu policyjnego [3]. Mają też tendencję do przyjmowania roli cynicznej i ostatecznie mogą wykazywać wypalenie z powodu zmniejszonej wydajności pracy [3].

Dlaczego funkcjonariusze policji spotykają się z tymi problemami związanymi ze zdrowiem psychicznym?

Bycie policjantem jest pełne wyzwań i stresów. Istnieje wiele powodów, dla których staje się to zagrożeniem dla zdrowia psychicznego, a poniżej przedstawiono niektóre z najczęstszych przyczyn.

1. Częste narażenie na incydenty traumatyczne W trakcie swojej kariery funkcjonariusz policji ma do czynienia z wieloma brutalnymi lub traumatycznymi wydarzeniami, na które jest pierwszą osobą reagującą. Takie zdarzenia mogą obejmować utratę kolegi oficera, przypadki pchnięcia nożem, badanie krwawych wypadków, spotkanie z morderstwem , napad itp. [4]. Funkcjonariusze mają tendencję do stosowania strategii, takich jak blokowanie swoich uczuć i dystansowanie się, aby poradzić sobie z takimi sytuacjami, pozostawiając emocje nieprzetworzone. Ostatecznie wpływa to niekorzystnie na ich zdrowie psychiczne i relacje osobiste poza pracą [5]. 2. Nawyk nadmiernej czujności Personel policji ma nieprzewidywalną rutynę, a sytuacje awaryjne pojawiają się w każdej chwili. Wymaga to od nich ciągłej czujności lub zdobycia umiejętności szybkiego przejścia w stan wysokiego poziomu adrenaliny. Czasami staje się to uzależniające i ma również negatywne konsekwencje fizjologiczne. Wielu funkcjonariuszy nabiera również nawyku zachowywania czujności poza pracą i patrzenia na świat przez pryzmat niebezpieczeństwa [5]. 3. K ultura bycia „macho ” . Funkcjonariusze policji żyją w kulturze „macho”. Kultura ta zniechęca jednostki do otwartego omawiania swoich obaw i obaw, ponieważ czyniąc to, wydają się słabi i potencjalnie podważają ich rzetelność i wiarygodność w kultura macho stanowi zatem barierę w szukaniu wsparcia i prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia psychicznego [6] 4. Słabe strategie radzenia sobie Funkcjonariusze policji muszą stosować strategie radzenia sobie, takie jak unikanie lub dysocjacja, aby zachować koncentrację podczas niepokojących wydarzeń [6]. Jednak ostatecznie obniża to ich empatię, współczucie i więź z innymi w ich otoczeniu, prowadząc do izolacji.Ponadto często wykorzystują strategie, takie jak picie lub zażywanie narkotyków poza pracą, aby radzić sobie z emocjami, co ostatecznie prowadzi do zaburzeń, takich jak depresja lub narkotyki nadużywać.

Piętno otaczające zdrowie psychiczne funkcjonariuszy Policji

Poza wymienionymi wyżej przyczynami, ze zdrowiem psychicznym i szukaniem pomocy w kulturze policyjnej wiąże się znaczna stygmatyzacja. Funkcjonariusze uważają, że ujawnienie ich problemów ze zdrowiem psychicznym może skutkować zwolnieniami administracyjnymi, obowiązkami służbowymi, konfiskatą broni służbowej, straconymi szansami na awans i stanie się przedmiotem plotek lub dyskusji wśród współpracowników. Obawa przed ostracyzmem ze strony współpracowników i pojawieniem się nieadekwatnych do wykonywanej pracy zmniejsza szanse funkcjonariuszy na akceptację i zgłaszanie problemów ze zdrowiem psychicznym [5].

Badacze zajmujący się zdrowiem psychicznym wymieniają stygmatyzację jako jeden z głównych powodów utrwalania problemów ze zdrowiem psychicznym [7]. Konieczne jest zajęcie się tym piętnem zarówno na poziomie osobistym, jak i politycznym, aby poprawić obecne warunki pracy personelu policyjnego.

W jaki sposób policjant może zapewnić zrównoważone zdrowie psychiczne?

Chociaż naukowcy coraz częściej wzywają naukowców do wspierania personelu policyjnego, wiele się nie zmieniło, jeśli chodzi o rzeczywistość naziemną. Dlatego policjanci muszą pracować nad zrównoważeniem swojego zdrowia psychicznego i unikaniem negatywnych konsekwencji.

1 ) Rozwijaj wsparcie społeczne _ 

Wyższy poziom wsparcia społecznego znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia u funkcjonariuszy policji problemów typu PTSD [2]. Wsparcie społeczne w rozmowach z innymi funkcjonariuszami i dołączeniu do grup wsparcia funkcjonariuszy może zmniejszyć poczucie izolacji i zapewnić przestrzeń do uwolnienia stłumionych emocji.

2 ) Rozwijaj twardość i sens w trakcie pracy _ _ 

Badania wykazały, że funkcjonariusze, którzy przywiązują poczucie celu do swojej pracy, mogą przeformułować negatywne sytuacje, ponieważ ci, którzy mają szanse i mają duże zaangażowanie, są mniej narażeni na negatywne skutki swojej pracy [3]. W związku z tym pomocne może być rozwinięcie cechy odporności i powiązanie jej ze znaczeniem lub motywacją do wykonywania pracy.

3 ) Popraw strategie radzenia sobie

Chociaż może być konieczne zastosowanie strategii dystansowania podczas prowadzenia dochodzenia lub w terenie, niezbędne jest posiadanie różnych strategii radzenia sobie poza boiskiem. Relaks, uważność lub zabawa z przyjaciółmi mogą być przykładami pozytywnego radzenia sobie. Trochę czasu wolnego na samoopiekę może zwiększyć odporność funkcjonariuszy i pomóc zrównoważyć ich zdrowie psychiczne.

4) Spędzaj czas na zdrowiu fizycznym

Zdrowie fizyczne i psychiczne są ze sobą ściśle powiązane. Poświęcenie czasu na zadbanie o zdrowie fizyczne w zakresie odpoczynku i ćwiczeń może pozytywnie wpłynąć na zdrowie psychiczne. Co więcej, może zmniejszyć ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, a nawet dać ujście negatywnym emocjom.

5) Dostęp do profesjonalnej pomocy

Przezwyciężenie lęku przed stygmatyzacją i szukanie pomocy, zwłaszcza gdy pojawiają się objawy zespołu stresu pourazowego lub depresji, może ogromnie pomóc policjantom. Uczestnictwo w terapii traumy, żalu i straty może pomóc odbić się od negatywnej sytuacji i poprawić swoje życie i relacje.

Wniosek

Nikt nie może zignorować szokującej rzeczywistości zdrowia psychicznego wśród funkcjonariuszy policji. Wymagania związane z pracą, narażenie na traumatyczne wydarzenia i nieodłączny stres mogą poważnie odbić się na ich samopoczuciu. Uznając te wyzwania, promując wsparcie w zakresie zdrowia psychicznego oraz pielęgnując kulturę zrozumienia i współczucia, możemy dążyć do zapewnienia dobrego samopoczucia psychicznego tym, którzy poświęcają swoje życie ochronie naszych społeczności.

Jeśli jesteś policjantem lub wiesz jeśli ktoś potrzebuje wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego, skontaktuj się z ekspertami z United We Care . W United We Care nasi eksperci od dobrego samopoczucia i zdrowia psychicznego mogą Cię poprowadzić z najlepszymi metodami na dobre samopoczucie.

Bibliografia

1. JM Violanti i in. , „Objawy stresu pourazowego i subkliniczna choroba układu krążenia u funkcjonariuszy policji.” International Journal of Stress Management , tom. 13, nie. 4, s. 541–554, 2006. doi: 10.1037/1072-5245.13.4.541
2. S. Syed i in. , „Globalne rozpowszechnienie i czynniki ryzyka problemów ze zdrowiem psychicznym u personelu policji: przegląd systematyczny i metaanaliza”, Medycyna pracy i środowiska , tom. 77, nie. 11, s. 737–747, 2020. doi:10.1136/oemed-2020-106498
3. T. Fyhn, KK Fjell i BH Johnsen, „Czynniki odporności wśród śledczych: Odporność-zaangażowanie wyjątkowy wkład”, Journal of Police and Criminal Psychology , tom. 31, nr. 4, s. 261–269, 2015. doi:10.1007/s11896-015-9181-6
4. TA Warren, „Skutki częstego narażenia na przemoc i urazy u funkcjonariuszy policji”, WALDEN DISSERTATIONS AND DOCTORIAL STUDIES, https://scholarworks.waldenu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=2328&context=dissertations (dostęp: 24 maja, 2023).
5. BJ Koch, „Psychologiczny wpływ na funkcjonariuszy policji udzielania pierwszej pomocy w przypadku popełnionych samobójstw”, Journal of Police and Criminal Psychology , tom. 25, nie. 2, s. 90–98, 2010. doi: 10.1007/s11896-010-9070-y
6. Doświadczenia personelu ratunkowego związane z ich rolą – Lancaster University, https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/127462/1/2018RutterLDClinPsy.pdf (dostęp 24 maja 2023 r.).
7. CJ Newell, R. Ricciardelli, SM Czarnuch i K. Martin, „Personel policji i zdrowie psychiczne: Bariery i zalecenia dotyczące poprawy poszukiwania pomocy”, Police Practice and Research , tom. 23, nie. 1, s. 111–124, 2021. doi:10.1080/15614263.2021.1979398