Wprowadzenie
Autofobia , znana również jako monofobia, to strach przed izolacją. Chociaż często zdarza się, że ludzie czasami czują się samotni, dla osób autofobicznych ten strach może być tak ekstremalny, że zakłóca zdolność do normalnego funkcjonowania. Nie ma możliwości leczenia tej fobii.
Czym jest strach przed samotnością/autofobia?
Autofobia – lub strach przed samotnością – to irracjonalny strach przed spędzaniem czasu w samotności. Ta fobia jest klasyfikowana jako fobia specyficzna i należy do grupy fobii znanych jako agorafobia. Osoby z autofobią są podatne na ataki paniki, gdy są pozostawione same sobie. Nie trzeba być fizycznie odizolowanym. Osoby z autofobią mogą czuć się samotne nawet w zatłoczonych miejscach lub grupach ludzi. Ponieważ osoby poważnie cierpiące na autofobię prawie nie potrafią wykonywać określonych zadań i czynności, wielu cierpi na towarzyszącą temu schorzeniu depresję. W swoich głowach wyobrażają sobie najgorszy scenariusz. Mogą na przykład doświadczyć ataku paniki i sądzić, że w wyniku tego umrą. Zwykle autofobia zaczyna się w dzieciństwie lub wieku młodzieńczym i trwa aż do dorosłości
Przyczyny autofobii
- Dzieci mogą rozwinąć tę fobię z powodu porzucenia rodziców, co wpływa na nie, gdy dorastają i rozwijają się w autofobię.Â
- Ta fobia może rozwinąć się w późniejszym życiu, podobnie jak śmierć bliskiego krewnego.
- Ta fobia jest najczęściej związana z innymi zaburzeniami lękowymi.
- Sama historia nadużyć fizycznych i seksualnych, powodująca skrajne urazy, może prowadzić do fobii.
- Genetyka i czynniki środowiskowe, takie jak rodzinne fobie, zaburzenia lękowe lub złe doświadczenia w rodzinie, mogą wywołać autofobię.
- Może działać w rodzinach.
- Negatywne lub traumatyczne doświadczenia lub atak paniki w samotności.
- Nadopiekuńczy mechanizm rodzica może wywołać autofobię.
- Wielokrotne słuchanie negatywnych doświadczeń członka rodziny lub przyjaciela może wywołać strach.
Jakie są objawy autofobii?
- Możesz odczuwać intensywny niepokój, gdy jesteś sam lub myślisz o byciu sam w pewnych sytuacjach
- Celowo unikasz samotności.
- Boisz się, co może się stać, gdy jesteś sam.
- Bardzo martwisz się o samotność i myślisz, że możesz poważnie zranić się lub umrzeć.
- Masz objawy, takie jak omdlenia, niezdolność do koncentracji na czymkolwiek, brak jasnego myślenia.
- Często masz objawy emocjonalne, takie jak stres, myśli o samotności i strach przed izolacją.
- Zmiany fizjologiczne obejmują zwiększone tętno, ciśnienie krwi i pocenie się. Nasilenie fobii nasila te objawy.
- Objawy fizyczne obejmują uderzenia zimna i gorąca, drętwienie, zawroty głowy, drżenie, duszność, suchość w ustach, nudności, zawroty głowy i bóle głowy.
- Zmiany w nawykach żywieniowych i spania wynikają z irracjonalnego lęku przed samotnością.
- Kiedy jesteś sam lub myślisz o sytuacji, w której wkrótce będziesz sam, doświadczasz skrajnego przerażenia.
Jak przezwyciężyć autofobię
- Zidentyfikuj przyczynę strachu przed samotnością. Nie pozwól, aby strach kontrolował ciebie lub kontrolował twoje życie. Kiedy wiesz, czego się boisz, możesz to zmniejszyć.
- Nie pozwól, aby strach stanął na drodze twoich myśli i uczuć. Strach cię nie definiuje
- Pracuj samodzielnie w domu, stale wizualizując swój strach, gdy jesteś sam. Uważaj się za bezpiecznego i szczęśliwego, gdy jesteś sam. Wizualizacja pomaga poczuć się pewniej w obliczu strachu przed samotnością w prawdziwym życiu.
- Akceptacja: Naucz się akceptować strach przed samotnością. Powtórz kilka razy na głos lub do siebie: „Akceptuję lęk przed samotnością, który odczuwam”. Podejmij świadomy wysiłek, aby rozważyć sytuacje i przypomnieć sobie, że nie musisz bać się samotności, ponieważ jest to niewiarygodnie bezpieczne. Ta uspokajająca wiadomość może pomóc ci przezwyciężyć strach.
- Stopniowa ekspozycja na sytuację, która powoduje Twój strach: Zmierz się ze swoimi lękami, stopniowo zwiększając swoją ekspozycję na samotność. Ta metoda stopniowej ekspozycji wymaga czasu, ale w końcu wytrenujesz umysł i ciało, aby działały automatycznie i naturalnie. Im więcej robisz, tym bardziej zostajesz wprowadzony, aby przezwyciężyć swój strach.
Zacznij od małych kroków i stopniowo zwiększaj okresy niezależności. Wybierz się na 15-minutowy spacer po parku ze swoim przyjacielem. Poproś przyjaciela, aby zostawił cię samego na 10 minut podczas spaceru. Po kilku dniach zauważysz, że możesz wydłużyć okres, a tym samym zwiększyć swoją pewność siebie, samodzielność i niezależność.
- Pokonaj strach przed samotnością poprzez rozpraszanie uwagi i słuchanie muzyki podczas samotnego biegania lub włączania telewizora, gdy jesteś sam w domu. Używanie hałasu do przerywania ciszy odosobnionych sytuacji może być bardzo pomocne.
- Rób małe kroki, aż poczujesz się swobodnie. Pracuj nad poprawą jednego aspektu swojego życia na raz.
Jakie są leczenie autofobii?
Ponieważ autofobia wpływa na każdą osobę inaczej, żadne konkretne leczenie nie odpowiada każdemu. W większości przypadków leczeniem jest psychoterapia. Niektóre inne formy terapii, które mogą pomóc w walce z autofobią, obejmują:
- Terapia ekspozycji: terapeuta raz za razem wystawia cię na źródło twojej fobii. Po pierwsze, terapeuta robi to w kontrolowanym otoczeniu, w którym czujesz się bezpiecznie i ostatecznie przechodzisz do rzeczywistej sytuacji.
- Terapia poznawczo-behawioralna: CBT wykorzystuje techniki, które pomagają nauczyć się konfrontacji i radzenia sobie z samotnością w konstruktywny sposób. Terapeuta będzie z tobą pracował nad zbadaniem twojego wzorca myślenia wokół twojej fobii
- Leki: Można ich używać – tylko z przepisu lekarza – w celu ustabilizowania objawów. Wraz z terapią należy stosować leki. Chociaż leki nie mogą pomóc w leczeniu fobii, mogą pomóc w objawach takich jak panika i lęk.
Wniosek
Strach nie oznacza, że jesteś w niebezpieczeństwie. To tylko próba twojego ciała, by cię chronić, wywołując w tobie strach. Możesz to przezwyciężyć konsekwentnym wysiłkiem i zajęciem się podstawową przyczyną. Pomoc jest tuż za rogiem! W przypadku profesjonalnej opieki psychiatrycznej możesz skorzystać z pomocy platform internetowych, takich jak United We Care .