Terapeuta zajęciowy: zaskakująca prawda o ich zmaganiach ze zdrowiem psychicznym

Wstęp

Być może spotkałeś ludzi, którzy nie mogą się poruszać ani wykonywać samodzielnie żadnych zadań. Terapeuci zajęciowi (OT) pomagają takim osobom.

Terapia zajęciowa (OT) to linia opieki zdrowotnej, która pomaga poprawić zdolność osoby do wykonywania codziennych czynności. OT dają nowe życie pacjentom po wypadkach, problemach ze zdrowiem psychicznym i dolegliwościami fizycznymi, gdy zdarzenia te uniemożliwiłyby im wykonanie nawet podstawowych zadań. Wykonując swoje obowiązki, OT muszą także stawić czoła wielu wyzwaniom, które mogą prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym. Oni też muszą odpocząć i zadbać o siebie. Dzięki temu będą mogli wykonywać swoje obowiązki najlepiej jak potrafią.

„Terapia zajęciowa to coś więcej niż praca. Dla wielu jest to powołanie. Poczuliśmy, że to nas pociąga”. -Amy Lamb [1]

Kim jest terapeuta zajęciowy?

Terapeuta zajęciowy (OT) to licencjonowany pracownik służby zdrowia posiadający ważny dyplom uprawniający do wykonywania zawodu. Na całym świecie około 500 000 osób kontynuuje karierę w tej dziedzinie. Wypadki, dolegliwości fizyczne i problemy ze zdrowiem psychicznym mogą ograniczać zdolność danej osoby do wykonywania zadań zawodowych, dbania o siebie, wykonywania obowiązków domowych, poruszania się lub uczestniczenia w zajęciach.

OT pracują z osobami w każdym wieku, aby poprawić ich samopoczucie i pomóc im w samodzielnym wykonywaniu zadań. Zapewniają swoim pacjentom spersonalizowane plany leczenia, stosując odpowiednie interwencje terapeutyczne, takie jak trening umiejętności.

Jaka jest rola terapeuty zajęciowego w zdrowiu psychicznym?

Terapeuta zajęciowy ma na celu pomoc osobom cierpiącym na ból, paraliż, choroby psychiczne i zaburzenia rozwojowe. Ich rola polega na [3]:

1. Ocena i ewaluacja: Po pierwsze, OT zrozumieją Twoje cele i poziom, na jakim rozumiesz informacje i jesteś fizycznie zdolny do pracy. Przeprowadzają szczegółowe kontrole w tym zakresie. Ocena ta pomaga im określić wpływ zdrowia psychicznego i dolegliwości fizycznych na codzienne czynności.
2. Planowanie interwencji: Na podstawie wyników oceny OT opracują plan działania obejmujący kilka zabawnych zajęć, które pomogą Ci osiągnąć Twoje cele.
3. Interwencje oparte na aktywności: OT zmuszają Cię do udziału w różnych zajęciach, w tym w rzemiośle, wypoczynku i czynnościach związanych z samoopieką. Zajęcia te mogą obejmować robienie świec, robienie czekolady, grę w piłkę itp. Działania te mogą pomóc poprawić nastrój i poczucie własnej wartości oraz zapewnić poczucie osiągnięć.
4. Modyfikacje środowiskowe: OT są wymagane, aby pomóc Ci zmienić środowisko fizyczne. Zmiany te mogą pozwolić Ci przyspieszyć powrót do zdrowia psychicznego i fizycznego. Mogą na przykład poprosić członków rodziny o przesunięcie mebli w określony sposób lub pomalowanie domu na określony kolor.
5. Trening umiejętności: Aby móc wykonywać codzienne czynności, niezbędne są określone umiejętności. OT uczą takich umiejętności, jak strategie radzenia sobie, techniki radzenia sobie ze stresem itp. Na przykład uczą się skupiać na oddechu, gdy utkniesz w jakimś zadaniu.
6. Współpraca i rzecznictwo: OT współpracują ze specjalistami zajmującymi się zdrowiem psychicznym, takimi jak psychologowie, psychiatrzy, pracownicy socjalni i pielęgniarki, aby pacjent mógł uzyskać holistyczną pomoc. Odwiedzają także szkoły, firmy i organizacje społeczne, aby promować tę dziedzinę i swoją pracę.

Jakie podejścia stosuje terapeuta zajęciowy w leczeniu zdrowia psychicznego?

Terapeuci zajęciowi stosują różne sposoby radzenia sobie z wyzwaniami związanymi ze zdrowiem psychicznym pacjenta i promowania dobrego samopoczucia. Podejścia te są unikalne dla każdego pacjenta, na przykład [4]:

1. Podejścia poznawczo-behawioralne: Techniki poznawczo-behawioralne pomagają pacjentom identyfikować i zmieniać negatywne procesy myślowe, przekonania i zachowania, które przyczyniają się do problemów ze zdrowiem psychicznym. OT używają tego podejścia, aby pomóc Ci lepiej radzić sobie z problemami, nauczyć się rozwiązywać problemy i zarządzać pojawiającymi się emocjami.
2. Rehabilitacja psychospołeczna: Nikt nie lubi polegać na urządzeniach i ludziach przy wykonywaniu podstawowych czynności. OT pomagają rozwinąć podstawowe umiejętności funkcjonalne w rehabilitacji psychospołecznej. Kiedy już zdobędziesz odpowiednie umiejętności, będziesz mógł wchodzić w interakcje z ludźmi wokół ciebie i robić rzeczy, które lubisz.
3. Integracja sensoryczna: Techniki integracji sensorycznej, takie jak kołysanie, głęboki ucisk, kamizelki z obciążeniem i szczotkowanie, pomagają pacjentom zachować spokój, ponieważ podróż terapeutyczna może być bolesna.
4. Zmiana stylu życia: Niektóre codzienne czynności mogą nie wspierać naszej podróży w kierunku lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. OT pomagają Ci przerobić lub przeprojektować swój styl życia.
5. Interwencje grupowe: Terapie grupowe mogą uświadomić danej osobie, że nie jest sama. OT wykorzystują takie możliwości, aby zapewnić wsparcie społeczne, pomóc w rozwinięciu odpowiednich umiejętności i zwiększyć poczucie własnej wartości.

Jakie wyzwania stoją przed terapeutą zajęciowym ze zdrowiem psychicznym?

Radzenie sobie z pacjentami z różnych grup wiekowych i z różnymi problemami jest dość trudne. Terapeutom zajęciowym może być trudno zachować obiektywizm i dystans. Wyzwania te mogą mieć wpływ na ich zdrowie psychiczne [5]:

1. Napiętnowanie i nieporozumienia: Zdrowie psychiczne wiąże się z piętnem i błędnymi przekonaniami. OT mogą spotkać się z tym samym podczas swojej pracy. Pacjenci mogą niechętnie szukać pomocy, swobodnie otwierać się na temat swoich problemów, kwestionować proces terapeutyczny lub mieć trudności z utrzymaniem konsekwencji i realizowaniem celów terapii.
2. Ograniczone zasoby: Zdrowie psychiczne polega na pomaganiu ludziom. Czasami jednak staje się to trudne ze względu na ograniczone fundusze, ograniczony dostęp do specjalistycznych szkoleń i niewystarczającą liczbę personelu. OT mogą być zmuszeni robić wszystko samodzielnie, co może wywierać na nich dużą presję i obniżać jakość ich usług.
3. Złożone i zróżnicowane schorzenia: Problemy ze zdrowiem psychicznym mogą być różnorodne i złożone. Posiadanie wiedzy na każdy temat i możliwość pomocy wszystkim pacjentom w miarę ich możliwości może być wyzwaniem i prowadzić do stresu.
4. Obciążenie pracą i wypalenie zawodowe: Wielu pacjentów potrzebuje pomocy terapeutów zajęciowych w zakresie zdrowia psychicznego. Ponieważ liczba OT jest znacznie mniejsza na całym świecie, każdy OT może wymagać podjęcia wielu spraw. Więcej spraw oznacza także więcej dokumentacji i potrzebę większej przepustowości emocjonalnej. Dlatego OT mogą podlegać stresowi, niepokojowi, wypaleniu i załamaniu emocjonalnemu.

Więcej informacji o Pracoholik

Jak terapeuta zajęciowy może poradzić sobie z własnym zdrowiem psychicznym?

Jak każdy pracownik służby zdrowia, terapeuci zajęciowi muszą priorytetowo traktować swoje zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie, aby zapewnić odpowiednią opiekę. Kilka strategii, które OT mogą zastosować, aby poradzić sobie ze swoim zdrowiem psychicznym [6]:

1. Praktyki samoopieki: Dbanie o siebie powinno być częścią Twojego codziennego życia. Uwzględnij takie zajęcia, jak kontakty towarzyskie, ćwiczenia, zdrowe odżywianie, picie wystarczającej ilości wody i odpowiednia ilość snu. Jeśli zadbasz o swoje zdrowie fizyczne, automatycznie zadbamy o zdrowie psychiczne. Ponadto pozwól sobie na urlop w dni, które są dla Ciebie trudne.
2. Nadzór i wsparcie rówieśnicze: Nadzór i wsparcie rówieśnicze zapewniają refleksję, wskazówki i możliwości wsparcia emocjonalnego. Te ścieżki zwiększają rozwój zawodowy, walidację i poczucie wspólnoty wśród OT.
3. Ustawiczne kształcenie i rozwój zawodowy: Dziedzina zdrowia psychicznego jest dość dynamiczna, ponieważ każda osoba ma inne potrzeby. Nie ma jednej polityki, która pasuje do wszystkich. Bądź na bieżąco z nowymi trendami w zdrowiu psychicznym i dziedzinie OT. To ciągłe uczenie się może przyczynić się do rozwoju kariery i ogólnej pewności siebie.
4. Granice i zarządzanie czasem: Naucz się dobrze zarządzać swoim czasem, tworząc granice osobiste i zawodowe. Może to uniemożliwić Ci branie na siebie więcej, niż jesteś w stanie udźwignąć, zmniejszając w ten sposób stres i zwiększając produktywność.
5. Regularna autorefleksja : Refleksja nad sobą może pomóc OT zidentyfikować i przetworzyć swoje uczucia, reakcje i przyczyny stresu. Pisanie dziennika, medytacja, uważność lub terapia mogą pomóc Ci lepiej zrozumieć siebie, radzić sobie ze stresem i poprawić samoświadomość.
6. Poszukiwanie wsparcia: Specjaliści tacy jak OT również mogą wiele zyskać na autoterapii. Szukanie wsparcia może zapewnić ci bezpieczną przestrzeń do przemyślenia i omówienia osobistych problemów oraz opracowania skutecznych strategii radzenia sobie. United We Care to jedna z takich platform, która może Ci pomóc.

Przeczytaj ten artykuł, aby uzyskać więcej informacji na temat terapeuty depresji

Wniosek

Terapeuci zajęciowi pomagają osobom doświadczającym problemów psychicznych w codziennych czynnościach. Mogą jednak w ten sposób ignorować swoje dobre samopoczucie psychiczne, co może zmniejszyć ich efektywność w pracy i powodować problemy nawet w życiu osobistym. W tym celu mogą osobiście zgłosić się na terapię, oddawać się czynnościom związanym z samoopieką, rozmawiać z bliskimi i zarządzać swoim czasem.

Jeśli jesteś terapeutą zajęciowym zajmującym się problemami związanymi ze zdrowiem psychicznym, skontaktuj się z naszymi doradcami-ekspertami lub zapoznaj się z dodatkowymi treściami na stronie United We Care ! W United We Care zespół ekspertów ds. dobrego samopoczucia i zdrowia psychicznego wskaże Ci najlepsze metody poprawy Twojego dobrego samopoczucia.

Bibliografia

[1] AJ Lamb, „The Power of Authenticity”, Amerykańskie Stowarzyszenie Terapii Zajęciowej , 1 grudnia 2016 r. /ajot/article/70/6/7006130010p1/6215/The-Power-of-Authenticity [2] „Terapia zajęciowa w zdrowiu psychicznym | Grespi”, Grespi . https://www.grespi.com/articles/occupational-therapy-in-mental-health/ [3] G. Kielhofner i R. Barris, „Zdrowie psychiczne Terapia zajęciowa”, Terapia zajęciowa w zdrowiu psychicznym , tom. 4, nie. 4, s. 35–50, listopad 1984, doi: 10.1300/j004v04n04_04. [4] YL Yasuda, „Terapia zajęciowa: ćwiczenia umiejętności w przypadku dysfunkcji fizycznych (wyd. 3)”, The American Journal of Occupational Therapy , tom. 45, nie. 6, s. 573–574, czerwiec 1991, doi: 10.5014/ajot.45.6.573c. [5] J. Culverhouse i PF Bibby, „Koordynacja terapii i opieki zajęciowej: wyzwania stojące przed terapeutami zajęciowymi w społecznościowych ustawieniach zdrowia psychicznego”, British Journal of Occupational Therapy , tom. 71, nie. 11, s. 496–498, listopad 2008, doi: 10.1177/030802260807101108. [6] HE Brice, „Praca z dorosłymi z trwałą chorobą psychiczną: wymagania emocjonalne doświadczane przez terapeutów zajęciowych i stosowane przez nich strategie radzenia sobie”, British Journal of Occupational Therapy , tom. 64, nie. 4, s. 175–183, kwiecień 2001, doi: 10.1177/030802260106400404.