Jak lęk separacyjny u dzieci wpływa na ich samopoczucie psychiczne?

Wstęp

Kiedy rodzice żegnają się po odwiezieniu dzieci do szkoły, to naturalne, że dziecko jest zdenerwowane. Płacz, napady złości i przywiązanie są cechami lęku separacyjnego we wczesnym dzieciństwie, zdrowymi reakcjami na separację i typowym składnikiem okresu rozwojowego. Może rozpocząć się przed pierwszymi urodzinami dziecka i trwać do czwartego roku życia. Chociaż lęk separacyjny u dzieci może się znacznie różnić siłą i czasem, należy pamiętać o obawach związanych z opuszczeniem mamy lub codziennie, nawet gdy dorosną. Jednak niektóre dzieci znoszą lęk separacyjny, który nie ustępuje pomimo najlepszych starań rodziców. W niektórych przypadkach lęk separacyjny jest na tyle poważny, że przeszkadza w codziennych czynnościach, takich jak szkoła i przyjaźnie, i trwa miesiącami, a nie dniami. Może to wskazywać na cięższą chorobę zwaną zaburzeniem lęku separacyjnego.

Czym jest lęk przed separacją?

Lęk separacyjny to poważna choroba psychiczna, naznaczona wielką udręką, gdy dziecko jest przez jakiś czas odseparowane od głównego opiekuna. Nie jest to normalny etap rozwoju i pojawia się po raz pierwszy, gdy dziecko ma siedem miesięcy, staje się silniejsze między 10-18 miesiącem ; staje się to silniejsze i ogólnie zmniejsza się, gdy dziecko kończy trzy lata. Jednak ponieważ lęk separacyjny i lęk separacyjny mają wiele takich samych objawów, określ, czy dziecko potrzebuje czasu i zrozumienia, czy też ma poważniejszy problem. Według ekspertów czynniki środowiskowe i biologiczne mogą prowadzić do lęku separacyjnego u dzieci. Czasami powodują to substancje chemiczne obecne w mózgu, a mianowicie serotonina i norepinefryna, a czasami dzieci mogą odziedziczyć ten problem. Każde traumatyczne wydarzenie lub przerażający członek rodziny może również wywołać u dzieci lęk separacyjny.

Diagnoza lęku separacyjnego

Zespół lęku separacyjnego można zdiagnozować, analizując, czy dziecko przechodzi typowy etap rozwoju, czy też problem jest rzeczywiście ciężkim stanem. Lekarz dziecięcy może polecić je psychologowi dziecięcemu lub psychiatrze dziecięcemu specjalizującemu się w problemach lękowych po wykluczeniu jakichkolwiek problemów medycznych. W większości przypadków diagnoza lęku separacyjnego zależy od objawów. Ekspert ds. zdrowia psychicznego najprawdopodobniej przeprowadzi badanie psychologiczne dziecka, w tym ustrukturyzowany wywiad dotyczący myśli i uczuć oraz monitorowanie zachowania. Lęk separacyjny u dzieci może współistnieć z innymi chorobami psychicznymi. Żadne badania krwi nie mogą zdiagnozować tego problemu. Ale eksperci ds. zdrowia mogą przepisać pewne badania krwi, aby upewnić się, że żadne leki lub inne choroby nie są odpowiedzialne

Jak lęk separacyjny wpływa na samopoczucie psychiczne dziecka?

Lęk separacyjny jest powszechny u niemowląt i małych dzieci w wieku od ośmiu do czternastu miesięcy. Dzieci często przechodzą okres „przywiązania” i strachu przed nowymi ludźmi i miejscami. Jeśli lęk dziecka jest poważny, trwa dłużej niż cztery tygodnie lub dotyka go w wieku powyżej sześciu lat, może cierpieć na zaburzenie lęku separacyjnego. Wpływ lęku separacyjnego na stan psychiczny dziecka może być różny, od łagodnego do ciężkiego, a objawy można odpowiednio leczyć. Jak wynika z badań , lęk separacyjny dotyka około 4% do 5% dzieci w wieku od 7 do 11 lat w Stanach Zjednoczonych. Rzadziej występuje wśród nastolatków, dotyka około 1,3% wszystkich nastolatków, w tym dziewcząt i chłopców. Gdy objawy są nasilone i zakłócają codzienne funkcjonowanie, u dziecka diagnozuje się zespół lęku separacyjnego. Niektóre oznaki i objawy to:

1. Ciągłe, nadmierne zamartwianie się utratą rodzica lub innej ukochanej osoby z powodu choroby lub katastrofy.
2. Ciągły strach, że stanie się coś strasznego, to zgubienie lub porwanie, powodujące rozłąkę z rodzicami lub innymi bliskimi
3. Odmowa opuszczenia domu z powodu strachu przed separacją
4. Niechęć bycia w domu sama i bez rodzica lub innej ukochanej osoby w domu.

Leczenie lęku separacyjnego u dzieci

Większość drobnych przypadków lęku separacyjnego nie wymaga interwencji medycznej. Można wymagać leczenia w ciężkich okolicznościach, na przykład gdy dziecko odmawia pójścia do szkoły. Zmniejszenie lęku u dziecka, wytworzenie poczucia bezpieczeństwa u dziecka i opiekunów oraz edukacja dziecka i rodziny/opiekunów w zakresie potrzeby normalnych separacji to cele leczenia. Istnieje wiele sposobów leczenia lęku separacyjnego u dzieci , które można zastosować, w tym: Objawy determinują leczenie dziecka za pomocą innych czynników, takich jak wiek i ogólny stan zdrowia. Nasilenie dolegliwości również ją wybierze. Leczenie SAD zazwyczaj składa się z połączenia następujących elementów:

1. Terapia poznawczo-behawioralna

uczy dziecko, jak skuteczniej radzić sobie z lękiem i pomagać mu w przezwyciężaniu sytuacji, które mogą powodować stres. Zabieg ten ma na celu modyfikację myślenia (poznania) dziecka w celu poprawy jego zachowania. Poradnictwo rodzinne może również pomóc w edukacji rodziny na temat choroby i lepiej wspierać dziecko w chwilach niepokoju.

2. Leki –

Ciężkie formy lęku separacyjnego można leczyć za pomocą leków przeciwdepresyjnych lub innych leków przeciwlękowych.

3. Terapia rodzinna

– Skonsultuj się z terapeutą dziecka, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak SAD wpływa na dziecko na co dzień. Upewnij się, że mogą zdążyć na czas. Regularne kuracje przyniosą bardziej znaczące efekty. Określ, co powoduje objawy lękowe u dziecka i zastosuj metody leczenia, aby pomóc mu kontrolować emocje w domu lub w szkole.

4. Wkład szkoły

– Specjaliści ds. zdrowia psychicznego w szkole mogą zapewnić leczenie, które pomoże im w radzeniu sobie z objawami SAD.

Wniosek

Większość dzieci z lękiem separacyjnym poprawia się, a ich objawy mogą z czasem powrócić, szczególnie w sytuacjach stresowych. Największe szanse powodzenia ma leczenie, które rozpoczyna się wcześnie i obejmuje całą rodzinę. Lęk separacyjny częściej występuje u dzieci, których rodziny cierpiały na lęk napadowy, fobie, depresję lub alkoholizm. Skontaktowanie się z pracownikiem służby zdrowia dziecka jest konieczne, jeśli zachowanie utrzymuje się dłużej niż kilka dni lub objawy wydają się poważne . Ponadto skontaktowanie się z United We Care jest mądrym posunięciem, ponieważ jest to jeden z najbardziej znanych centra terapii psychicznej i wellness. Można uzyskać profesjonalne wskazówki, które pomogą im zwalczyć wszystkie psychiczne i emocjonalne wyzwania. Ta klinika terapeutyczna jest po to, aby jak najlepiej kierować, doradzać i wspierać swoich pacjentów. „