Dlaczego tęsknię za dzieciństwem? Zrozumienie depresji nostalgii za dzieciństwem

Dlaczego dzieciństwo tak bardzo nam się podoba? Co sprawia, że mówimy: „Tak bardzo tęsknię za swoim dzieciństwem” ? Dowiedz się, jak i dlaczego tęsknisz za byciem dzieckiem.

Jako osoba dorosła nie masz zbyt wielu wspomnień z dzieciństwa. Mają tendencję do zanikania i tylko nieliczni trafiają do historii twojego życia. Wspomnienia, które utkwiły, stanowią kamień węgielny koncepcji naszych początków. Wspomnienia takie jak te są zachowywane, ponieważ są naładowane emocjonalnie i stanowią istotną część historii naszego życia.

„„Tak bardzo tęsknię za moim dzieciństwem””

„Wspomnienia z dzieciństwa były jak bagaż w samolocie; bez względu na to, jak daleko podróżowałeś i jak długo potrzebowałeś ich, by wystarczyły, zawsze wolno ci było zabrać tylko dwie torby. I chociaż te torby mogą zawierać kilka mglistych wspomnień, wydawało się, że nie wystarczy na całe życie”.
Jennifer E. Smith, Tak wygląda szczęście

Jako dzieci nie możemy się doczekać, kiedy będziemy „dorośli”, a jako dorośli tęsknimy za niewinnością dzieciństwa. Wspominanie dzieciństwa przynosi ludziom poczucie radości, ponieważ jest to okres wolny od wszelkich zmartwień i niepokojów. To tutaj spędzaliśmy każdą chwilę z rodziną i przyjaciółmi. Wszystkie krzyki i krzyki były słyszane i odpowiadały na wszystkie pytania.

Jako ludzie, naszym naturalnym instynktem jest porównywanie teraźniejszości z przeszłością i planowanie przyszłości. Dzieciństwo jest tym, za czym tęskni większość z nas, ponieważ to przeszłość, z której się nauczyliśmy. W tych złotych dniach czuliśmy, że osiągnęliśmy już wszystko, co możliwe. Martwi nas niepewność przyszłości. Zostaliśmy uwarunkowani, by wierzyć, że niepewność jest niebezpieczna.

„Dlaczego tak bardzo tęsknię za moim dzieciństwem?”

Ankieta przeprowadzona wśród 2000 osób dorosłych wykazała, że 67% marzy o swoim dzieciństwie, a 4 na 10 uważa, że te dni były najlepszymi w ich życiu. Ale co takiego jest w dzieciństwie, że jest tak ujmujące? Co sprawia, że mówimy: „Tak bardzo tęsknię za swoim dzieciństwem”?

Po pierwsze, stanie się dorosłym może być wyzwaniem . Często może to być mylące i przytłaczające, zwłaszcza gdy w grę wchodzą związki, obowiązki zawodowe, a nawet strach przed śmiercią. Niezależnie od tego, czy jest to przyjaźń, więzy rodzinne, związki zawodowe czy romantyczne relacje – relacje dorosłych są złożone i niechlujne .

Dzieciństwo to czas, w którym zawsze możesz oprzeć się na swojej społeczności , ale jako dorośli tego nie rozumiemy. Porażki uderzają mocniej, sukces jest inny dla każdego i zawsze pojawiają się komplikacje. To prawie tak, jakby składniki życia były porozrzucane, a my próbujemy je z powrotem złożyć. To sprawiedliwe, że brakuje poczucia przynależności i prostoty dzieciństwa.

Jako dorośli również tęsknimy za dzieciństwem, ponieważ znudziliśmy się. Chociaż na tym świecie jest wiele rzeczy do odkrycia, często stajemy się zniewoleni pracą i życiem towarzyskim i tracimy poczucie zachwytu i otwartości . Wolność w dzieciństwie zostaje zastąpiona przez taktowaną oś czasu dorosłego życia.

Czasami możemy tęsknić za swoim dzieciństwem po prostu dlatego, że tęsknimy za spokojem , który przyniósł. Być może tęsknimy za powrotem do szkoły po wakacyjnej przerwie i zastanawiamy się: „Tęsknię za moimi przyjaciółmi z dzieciństwa”. Być może to szczęśliwe emocje związane z pewnym ciastkiem, które zjedliśmy, wywołały uczucie nostalgii . Powody mogą się różnić, ale emocje pozostają takie same.

„Co to znaczy, kiedy tęsknię za swoim dzieciństwem?”

Możesz tęsknić za prostszymi dniami i z tego powodu tęsknić za swoim dzieciństwem. Może to oznaczać, że jesteś wyczerpany obecną sytuacją w swoim życiu. Często mówi się, że ludzie tęsknią za dzieciństwem, bo się nudzą . To może być oznaką samotności.

Podczas gdy niektórzy ludzie mają trudne dzieciństwo, relacje w nich są zwykle przynajmniej dość proste , czy to pozytywne, czy negatywne. Kiedy jesteś uwikłany w trudności w kontaktach z dorosłymi, może to wywołać nostalgię za prostszymi dniami dzieciństwa.

Możesz powiedzieć: „Tęsknię za swoim dzieciństwem, chociaż moje dzieciństwo było okropne”. Wiele doświadczeń może skrócić dzieciństwo dziecka, w tym nagłą chorobę, rozwód, znęcanie się lub śmierć bliskiej osoby. Jednak dorośli mogą tęsknić za tymi dawnymi czasami, ponieważ tym razem chcą mieć prawdziwe dzieciństwo i dostać to, czego nie mogli wtedy.

Często nasze rozczarowanie osobą, którą się staliśmy, może spowodować, że tęsknimy za dzieciństwem. Dzieciństwo może wydawać się lepsze niż dorosłość, jeśli nie spełniasz swoich marzeń. W tamtych czasach było więcej wskazówek, otuchy i zasobów, na których można było polegać.

„Czy to normalne, jeśli tęsknię za swoim dzieciństwem i nie chcę dorosnąć?”

Jest wiele osób, które zmagają się z ciężarem dorosłości. Aby mieć przyzwoitą teraźniejszość i lepszą przyszłość , potrzeba dużo ciężkiej pracy i odpowiedzialności. Wiele osób wkracza w dorosłość, nie mając pojęcia, jak radzić sobie z dorosłymi obowiązkami. Inni tęsknią za szczęśliwym dzieciństwem, którego nigdy nie mieli.

Tak więc to normalne, że tęsknisz za dzieciństwem i nie chcesz dorosnąć. Bez względu na przyczynę, nie można tracić czasu na rozpacz nad przeszłością, która już nie istnieje i która się nie powtórzy. Uniemożliwia ci to doświadczanie radości w chwili obecnej. Aby żyć w pokoju i szczęściu , konieczne jest tworzenie ich dla siebie, a nie możesz tego zrobić, gdy tkwisz w przeszłości. Nie marnujmy życia w przeszłości.

Nostalgiczne łzy: „Tak bardzo tęsknię za swoim dzieciństwem, że płaczę”

Nostalgia to silna emocja. Kiedy wspominamy, na pierwszy plan wysuwają się wszystkie emocje związane z naszymi emocjami. Generujemy szczęście z tych wspomnień, ale ich utrata może być dla wielu straszna walka z naszymi emocjonalnymi „ja”. Niesamowicie uciążliwe jest niemożność ponownego przeżycia tych chwil i obawa, że nie będę w stanie ich odtworzyć.

Zarówno przeszłość, jak i przyszłość to nieuchwytne marzenia. Zawsze zniekształcony, zawsze tęskniący za lepszymi dniami i zawsze uważany za lepszy. Pomagają zaciemniać prawdę i cierpienie teraźniejszości. Postrzegamy to jako piękne, nieodwołalne i lepsze miejsce niż to, w którym jesteśmy teraz. Jednak, podobnie jak niepewna przyszłość, sama przeszłość może reprezentować coś, czym chcemy być, a nie to, co istnieje. Tak więc rozerwanie się na myśl o „”cudownych, niewinnych dniach dzieciństwa”” jest całkiem możliwe.

„„Tęsknię za moim dzieciństwem tak bardzo, że jestem w depresji””

Jednym z najpiękniejszych aspektów życia jest umiejętność refleksji nad własnym życiem. Niestety nostalgia sprawia, że odpuszczanie tęsknoty i żałoby jest wyzwaniem . Nieustannie okrywa wszystkie wspomnienia przeszłości w czystej radości i szczęściu. Chociaż euforia bywa zachwycająca, wzmacnia poczucie straty .

W wyniku niemożności przetworzenia tych momentów, zniekształcenie nigdy nie jest w stanie zniknąć, co prowadzi do zwiększonego poczucia straty i depresji . Może nadejść moment, w którym poczujesz, że nigdy nie będziesz w stanie spełnić standardów i oczekiwań, które sobie wyznaczyłeś, a wszystko stanie się mniej satysfakcjonujące. Depresja nostalgii w dzieciństwie pojawia się w wyniku pławienia się w przeszłości, a wpadnięcie w ten cykl skutkuje pogłębianiem się depresji i niepokoju związanego z teraźniejszością.

Szukanie pomocy w samotności i depresji z powodu nostalgii

Umiejętność wydostania się z uścisku nostalgii może pozwolić ci wyjść z utkniętej i niespełnionej teraźniejszości w przyszłość ― gdzie przyszłość nie musi być przeszłością i gdzie nadal możesz żyć przez resztę swojego życia . Możesz rozważyć skorzystanie z profesjonalnego wsparcia w teraźniejszości, aby zidentyfikować problem, leczyć go i rozwijać zdrowsze nawyki.