Jak korzystać z rezonansu limbicznego w poradnictwie i terapii relacji

Rezonans limbiczny to dość nowa koncepcja w dziedzinie poradnictwa i terapii relacji. Aby lepiej zrozumieć rezonans limbiczny, musimy przyjrzeć się anatomii i fizjologii mózgu limbicznego.

Wykorzystanie rezonansu limbicznego w poradnictwie w związku i terapii par

Rezonans limbiczny ułatwia połączenie terapeutyczne między parami podczas sesji doradczych i terapeutycznych.

Historia rezonansu limbicznego

Termin i idea rezonansu limbicznego pojawiły się po raz pierwszy w książce zatytułowanej Ogólna teoria miłości opublikowanej w 2000 roku, napisanej przez trzech znanych badaczy, Fari Amini, Thomasa Lewisa i Richarda Lannona . Terapia rezonansem limbicznym wykorzystuje pewne cechy układu limbicznego do ustanowienia rezonansu emocjonalnego u par.

Mózg limbiczny znajduje się w centralnej części mózgu człowieka głęboko pod mózgiem. Ma kształt pierścienia i składa się z czterech elementów strukturalnych, a mianowicie podwzgórza, ciała migdałowatego, wzgórza i hipokampu. Te składniki wspólnie pracują, aby generować fizyczne reakcje naszego ciała na wszelkie bodźce zewnętrzne.

Czym jest układ limbiczny?

Ten układ limbiczny jest odpowiedzialny za przetwarzanie wszystkich naszych traumatycznych doświadczeń. Kiedy czujemy się niespokojni lub zagrożeni, nasze ciało przechodzi w tryb „walki lub ucieczki”, aby uchronić się przed zewnętrznym zagrożeniem. Uwalnianie neurochemikaliów w tym stanie powoduje, że większość krwi przepływa do mózgu limbicznego, a myśląca część mózgu (kora przedczołowa) staje się nieaktywna. Cały ten epizod doświadczenia jest przechowywany w układzie limbicznym w postaci uczuć.

Co robi układ limbiczny?

Mózg limbiczny decyduje o tym, jak ciało powinno reagować na intensywne emocje, takie jak przyjemność, złość, strach, poczucie winy, agresja. Zachowuje wszystkie nasze wspomnienia i naukę. Daje nam możliwość emocjonalnego połączenia się z inną osobą.

Miłość i nauka o rezonansie limbicznym

Stan pozytywnej wibracji w związku asymiluje funkcje dwóch kluczowych składników mózgu limbicznego, podwzgórza i ciała migdałowatego. Pary odczuwają miłość, a w podwzgórzu wytwarzane są hormony, takie jak dopamina i oksytocyna. Dopamina poprawia nastrój, a oksytocyna sprzyja nawiązywaniu więzi w parze. Zagrożone ciało migdałowate zmniejsza swoją aktywność w tym stanie, a pary czują się bezpiecznie we wzajemnym towarzystwie.

Rezonans limbiczny w poradnictwie i terapii relacji

W książce „Ogólna teoria miłości ” autorzy Fari Amini, Thomas Lewis i Richard Lannon sprecyzowali, że rezonans limbiczny wykorzystuje „”wrodzoną ludzką zdolność do empatii i komunikacji niewerbalnej, która może być podstawą dla różnych trybów terapia i uzdrowienie””.

Definiowanie rezonansu limbicznego

Według nich rezonans limbiczny to „zharmonizowany stan umysłu, w którym dwoje ludzi rozpoznaje swoje osobiste uczucia i jest wrażliwy na wzajemne uczucia troski i ciepła. W ten sposób mogą wzajemnie uzupełniać swoje stany wewnętrzne””. Jest to proces nieświadomy i wewnętrzny, który, jak mówią, „otwiera możliwość łączenia się w środowisku społecznym”.

Czy rezonans limbiczny jest prawdziwy?

Psychoterapeuci zaakceptowali tę ideę przywoływania wspomnień i wzajemnego poznawania uczuć w celu ustanowienia ponownego połączenia emocjonalnego jako skutecznego sposobu na wzmocnienie więzi w parze. Mówiąc prościej, terapia rezonansem limbicznym może pomóc przywrócić harmonię emocjonalną w związku poprzez zwiększenie mocy mózgu limbicznego.

Jak działa terapia rezonansem limbicznym

Głównym celem terapii relacji jest rozwiązywanie problemów związanych z relacjami, z którymi borykają się pary, i pomaganie im w znalezieniu polubownego rozwiązania, które może ożywić ich więź w związku. Zwykle obejmuje serię sesji doradczych, podczas których terapeuta rozmawia z parą indywidualnie lub razem i próbuje dowiedzieć się, co ich niepokoi, a co najważniejsze, dlaczego.

W jaki sposób przekwalifikowanie układu limbicznego przynosi korzyści parom

Związek każdej pary jest wyjątkowy. Problemy, z którymi będą się zmagać, będą zatem również wyjątkowe, co będzie wymagało odmiennego podejścia stosowanego do każdego związku przez terapeutów relacji. W przeszłości terapeuci relacji skupiali się głównie na jednostkach lub ich zewnętrznych wzorcach zachowań. Kiedy przyjęto rezonans limbiczny, terapia relacji przesunęła się na głębszy poziom i dotknęła ich emocji jako pary.

W rzeczywistości koncepcja ta została włączona jako część terapii skoncentrowanej na emocjach opracowanej w latach 80. przez dwóch lekarzy, Sue Johnson i Les Greenberg.

3 etapy rezonansu limbicznego

Zgodnie z wytycznymi terapii skoncentrowanej na emocjach, rezonans limbiczny jest stosowany na trzech jasno określonych etapach poradnictwa, które zostały tutaj omówione:

1. Faza deeskalacji

Po pierwsze, pary po prostu obserwują siebie i własne emocje, gdy wchodzą w interakcję ze swoim partnerem na poziomie osobistym. Jest to realizacja podstawowej koncepcji rezonansu limbicznego, zgodnie z którą „na chemię naszego mózgu i układ nerwowy w wymierny sposób wpływają osoby nam najbliższe” (cytowane w Ogólnej teorii miłości ). Pary następnie analizują wpływ swojego zachowania na emocje partnera. Praktyka ujawnia, jak myślą o sobie nawzajem, jak radzą sobie ze sobą i jakie są ich ukryte niepewności i lęki. Prowadzi to do identyfikacji przyczyn konfliktu i możliwych wyzwalaczy cykli konfliktu.

2. Faza zmiany okablowania

Ta faza ustanawia koncepcję „regulacji limbicznej”, w której systemy pary synchronizują się ze sobą w sposób, który ma głęboki wpływ na zdrowie emocjonalne. Parom radzi się, aby eliminowały niepożądane wzorce w swoich interakcjach. Zachęca się ich do bycia bardziej otwartymi i wrażliwymi w kontaktach ze sobą. Wymyślają właściwe sposoby i środki, aby poprawić swoją interakcję jeden na jeden. Rozumieją korzyści płynące z wzajemnej emocjonalnej dostępności i tworzenia bezpiecznego środowiska, w którym ich więź może się wzmocnić.

3. Faza konsolidacji

Na końcowym etapie terapii pary odsuwają na bok różnice i negatywne nastawienie i zanurzają się głęboko w sedno emocjonalnego aspektu związku. Uczą się skutecznie komunikować, aby tworzyć pozytywne doświadczenia, które mogą zastąpić negatywne doświadczenia z przeszłości. Relacja zostaje wznowiona na podstawie zaufania, zrozumienia i porozumienia. Naukowcy określili ten proces jako „rewizję limbiczną”.

Trening układu limbicznego, aby zachować spokój

Pod koniec terapii rezonansu limbicznego i sesji doradczych terapeuci przygotowują rutynę samoopieki dla pary, która obejmuje ćwiczenia rezonansu limbicznego, aby utrzymać spokój układu limbicznego.

Ćwiczenia uspokajające układ limbiczny

Popularne czynności i ćwiczenia, które są częścią tej praktyki, to regularne interakcje twarzą w twarz w celu utrzymania emocjonalnego związku; ćwiczenia jogi i oddechu w celu odprężenia fizycznego; i codzienną medytację dla wyrównania umysłu i ciała oraz dla uspokojenia układu limbicznego. Głównym celem jest stworzenie odpowiednich warunków i środowiska, aby związek miłosny przetrwał i rozkwitł na dłuższą metę.

Poszukiwanie terapeuty do terapii układu limbicznego

Zasadniczo terapia rezonansem limbicznym ułatwia przywrócenie emocjonalnego spokoju. Pary uczą się rozwijać jakość rezonansu. Inspiruje ich do zrozumienia własnych potrzeb emocjonalnych, a także emocji partnera, co z kolei może mieć pozytywny wpływ na ich więź emocjonalną.