Zaburzenie obsesyjno-komplusyjne związane z tikami (OCD)

Wstęp

Wzorzec niechcianych myśli i lęków (obsesji) charakteryzuje zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD), które powoduje, że angażujesz się w powtarzalne działania (przymusy). Te obsesje i kompulsje zakłócają codzienne życie i powodują poważny stres. Możesz próbować zignorować lub powstrzymać swoje obsesje, ale zrobienie tego po prostu pogorszy twój niepokój i zmartwienie. Wreszcie czujesz się zmuszony do obsesyjnego zachowania, aby złagodzić napięcie. Pomimo wysiłków zmierzających do uniknięcia lub wyeliminowania niechcianych myśli lub popędów, powracają, co skutkuje innymi rytualistycznymi zachowaniami – błędnym kołem OCD. OCD związane z tikami to nowa podgrupa diagnostyczna OCD, która pojawia się u osób z historią zaburzeń tikowych.

Czym jest zaburzenie obsesyjno-kompulsywne związane z tikami? (OCD)

Znaczące nakładanie się OCD i zaburzeń tikowych, zwłaszcza zespołu Tourette’a, wzbudziło ciekawość badaczy i jest nazywane „OCD Tourettic” lub „OCD związanym z tikami”. Tiki to mimowolne, nagłe, powtarzające się, stereotypowe ruchy motoryczne lub sygnały dźwiękowe. Towarzyszą im przeczuwalne pragnienia zmysłowe. Tiki często pojawiają się w napadach, mają zmienne nasilenie, pojawiają się i słabną. Mruganie oczami, szarpanie szyją, wzruszanie ramionami lub chrząkanie to przykłady „prostych” gestów. Wyraz twarzy, wąchanie przedmiotów, dotykanie lub powtarzanie słów lub fraz poza kontekstem to przykłady „złożonych” zachowań. Kiedy podczas choroby występuje kilka tików ruchowych i jeden lub więcej tików fonicznych, mówimy, że jest to zaburzenie Tourette’a. OCD związane z tikiem można wyróżnić we wcześniejszym wieku, w którym pojawiają się dotykanie, stukanie i pocieranie, wyższy odsetek gwałtownych i agresywnych natrętnych myśli i obrazów oraz obawy związane z symetrią i dokładnością. Z drugiej strony, pojawienie się po okresie dojrzewania, równa reprezentacja płci, obawy związane z zanieczyszczeniem i kompulsje czyszczenia determinują OCD niezwiązane z tikami,

Jakie są objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych związanych z tikami? (OCD)

W praktyce klinicznej trudno jest odróżnić objawy OCD od objawów OCD związanych z tikami. Proste tiki ruchowe lub foniczne, takie jak mruganie oczami lub chrząkanie, zwykle można oddzielić od kompulsji przez krótkotrwałość, brak celu i mimowolny charakter. Z drugiej strony, złożone tiki motoryczne, takie jak powtarzanie rzeczy określoną liczbę razy lub do momentu, gdy „wydaje się to właściwe”, mogą być trudne do odróżnienia od kompulsji. Nie ma pojedynczych objawów związanych z OCD związanym z tikami; jednak każdy pacjent ma odrębny zestaw objawów. Wśród tych znaków są:

1. wyraźne dotykanie, stukanie i powtarzanie czynności ze zidentyfikowaną funkcją zmniejszania dyskomfortu cielesnego lub niejednoznacznego cierpienia psychicznego
2. zaabsorbowanie nieubłaganą agonią w wyniku niewykonania powtarzających się czynności
3. istnienie nierozwiniętych motywów obsesyjnych

Co powoduje zaburzenia obsesyjno-kompulsywne związane z tikami? (OCD)

Chociaż nie wiadomo, co powoduje OCD związane z Tic, kilka uznanych przyczyn obejmuje:

• Dziedziczny: OCD związany z tikami jest dziedziczny. Pacjenci otrzymują to od swoich rodziców.
• Czynniki biologiczne/neurologiczne: Niektóre badania sugerują związek między rozwojem OCD związanego z tikami a brakiem równowagi chemicznej serotoniny w mózgu.
• Zmiany w życiu: Poważne zmiany w życiu, takie jak nowa kariera lub narodziny dziecka, mogą narazić osobę na większą odpowiedzialność, powodując OCD związane z tikami.
• Ludzie, którzy są wyjątkowo zorganizowani, precyzyjni i ostrożni, a także ci, którzy lubią kierować od najmłodszych lat, są narażeni na ryzyko rozwoju OCD związanego z tikami.
• Doświadczenie osobiste: osoba w poważnej traumie jest bardziej narażona na OCD związane z tikami. Na przykład poważna wysypka po dotknięciu trutki na szczury w domu może spowodować przymus mycia rąk.

Jak diagnozuje się zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) związane z tikami? [150]

OCD związane z tikami może być trudne do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą naśladować zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia lękowe, depresję, schizofrenię lub inne choroby psychiczne. Możliwe jest również posiadanie OCD i innych problemów ze zdrowiem psychicznym. Współpracuj z lekarzem, aby zapewnić właściwą diagnozę i leczenie. Aby zdiagnozować zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, należy wykonać kilka następujących kroków:

1. Ocena psychologiczna: Obejmuje to rozmawianie o swoich myślach, uczuciach, objawach i wzorcach zachowań, aby sprawdzić, czy masz obsesyjne lub kompulsywne nawyki zakłócające jakość życia, które mogą obejmować rozmowy z rodziną lub przyjaciółmi za Twoją zgodą.
2. Kryteria diagnostyczne OCD: Twój lekarz może zastosować kryteria z Diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DSM-5).
3. Badanie fizykalne: badanie fizykalne może pomóc wykluczyć inne problemy powodujące objawy i poszukać powikłań.

Jakie są powszechne błędne wyobrażenia dotyczące zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD) związanych z tikami [150]

Kultura popularna i dezinformacja pomyliły fakty dotyczące OCD. Ludzie lubią twierdzić, że „działają na OCD” bez prawdziwego zrozumienia, czym jest stan lub co powoduje OCD. Ludzie mają wiele negatywnych i przerażających wyobrażeń na temat OCD, co może prowadzić do tego, że unikają leczenia i pozostają w zaprzeczaniu. Oto niektóre z najczęstszych mitów i dlaczego są fałszywe.

• Mit: „Ludzie zachowują się trochę na OCD.”

Fakt: Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne to uzasadniony problem ze zdrowiem psychicznym. Nie jest to cecha osobowości, którą możesz mieć lub nie. I nie jest to jednorazowe zdarzenie. Zaburzenie wiąże się z kompulsjami i obsesjami.

• Mit: „Osoby z OCD po prostu nie mogą się zrelaksować”.

Fakt: Osoby z OCD doświadczają ostrego lęku znanego jako „obsesje”, które bardzo utrudniają życie. Ta prawda nie zmieni się bez względu na to, ile razy powiesz im, aby „odpoczywali”. Wykorzystują przymusowe rutyny, aby uciec od zmartwień. Mogą się zrelaksować, ale tylko wtedy, gdy przejdą swoje rytuały lub podążą drogą do T.

• Mit: „Ludzie cierpiący na OCD są automatycznie schludni”.

Fakt: Chociaż sprzątanie, mycie i sprzątanie są codziennymi czynnościami OCD, nie są jedynymi przejawami OCD. Sprawdzanie, liczenie i powtarzanie prac domowych to przykłady przymusów. Nie zawsze są one związane z czystością.

• Mit: „Każdy z tikami cierpi również na zespół Tourette’a”.

Fakt: Zaburzenia tikowe wahają się od małych i przejściowych do cięższych i trwałych. Tymczasowe tiki mogą utrzymywać się przez kilka tygodni lub miesięcy, a następnie ustępować, podczas gdy cięższe tiki mogą być długotrwałe, upośledzać i wpływać na wiele obszarów ciała.

• Mit: „Tylko dzieci cierpią na tiki”.

Fakt: Tiki mogą dotyczyć osób w różnym wieku i nie ograniczają się do dzieci.

Jak sobie radzić z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi (OCD) związanymi z tikami?

Wielu pacjentów z OCD związanych z tikami jest zagrożonych leczeniem farmakologicznym i psychoterapią w taki sam sposób, jak zwykli pacjenci z OCD. Pacjenci ci są jednak trudniejsi w leczeniu i mogą być bardziej podatni na przedwczesne przerwanie ciąży lub są określani jako „oporni na leczenie”. W rezultacie pacjenci ci wymagają dodatkowej uwagi, zarówno farmakologicznej, jak i psychologicznej.

Strategie radzenia sobie z OCD związanym z Tic:

Keep A Journal: Notatnik może pomóc w śledzeniu wyzwalaczy, odkrywaniu nowych i analizowaniu ogólnego stanu OCD. Noś dziennik ze sobą, gdziekolwiek jesteś i zapisuj, co się dzieje, gdy wykonujesz przymus. Kiedy skończysz księgowanie na dany dzień i przejrzysz swoje wpisy, zadaj sobie następujące pytania.

1. Co spowodowało, że te warunki wywołały mój OCD?
2. Co by się stało, gdybym nie dotrzymał moich postanowień?
3. Jakie mam dowody na to, że mój najgorszy koszmar się spełni?

Zapobieganie narażeniu i reagowaniu: ERP to standardowa metoda konfrontacji i być może łagodzenia OCD związanego z tikami. Korzystając z ERP, użytkownicy narażają się na scenariusz, który prowadzi do obsesji, a następnie powstrzymują się od angażowania się w tę potrzebę. Stwórz drabinę OCD, umieszczając swoje obawy i kolejne wyzwalacze na 10-stopniowej drabinie w kolejności intensywności od 1 do 10. Rozproszenie: Zaangażuj się w zadanie, które wymaga Twojej pełnej uwagi, takie jak budowanie czegoś własnymi rękami. Porozmawiaj : zorganizuj codzienne spotkanie z członkiem rodziny, aby omówić swój dzień i wszystko, co przyjdzie Ci do głowy.

Na czym polega skuteczne leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych związanych z tikami? (OCD)

Farmakologia

Klinicyści, którzy pracują z pacjentami z OCD związanym z tikami, powinni koordynować swoje leczenie z psychiatrią, aby argumentować za odpowiednimi zmianami farmakologicznymi w schemacie leczenia pacjenta. Pacjenci z OCD związanym z tikami częściej niż zwykli pacjenci z OCD odniosą korzyści ze wzmocnienia SSRI. Jest to z neuroleptykami w małych dawkach lub agonistami alfa-2, monoterapią neuroleptyczną lub monoterapią alfa-2.

Psychoterapia

Aby uzyskać najlepsze wyniki terapeutyczne, klinicyści pracujący z pacjentami z OCD związanymi z tikami będą najprawdopodobniej musieli przyjąć inną strategię niż narażenie i zapobieganie reakcji oraz uzupełniającą strategię stosowania. Pacjenci z OCD związanymi z tikami są bardziej podatni na nieprawidłowe reakcje na typowe protokoły ekspozycji i zapobiegania reakcji (E/RP). Niektórzy ludzie wymagają rozległej rutynowej praktyki angażowania się w zachowanie „po prostu złe” w przeciwieństwie do „właściwego” przed odczuwaniem jakiejkolwiek ulgi w napięciu.

Wniosek

Lekarze mogą uzyskać praktyczne korzyści z dobrze zdefiniowanej kategoryzacji Touretic OCD. Wiele osób z tym niezwykłym zestawem objawów można odróżnić i zidentyfikować. Potencjalnie korzystne komponenty terapeutyczne prowadzą klinicystów, które w przeciwnym razie byłyby ignorowane zamiast tradycyjnych terapii OCD lub TD. Informacje zebrane z działań badawczych, takich jak badania genetyczne rodziny, mogą wskazywać na odpowiednie umiejscowienie diagnostyczne. Dalsze badania nad historią rodziny, historią osobistą, przebiegiem, odpowiedzią na leczenie i rokowaniem byłyby korzystne w weryfikacji konstruktu OCD związanego z tikami. Czasami objawy OCD związane z tikami mogą być tak subtelne, że możesz nie patrzeć na nie, dopóki nie wystąpią przez długi czas. A po odkryciu łatwo jest samodzielnie zdiagnozować i leczyć. Należy jednak pamiętać, aby nie leczyć się samemu ani nie leczyć, ponieważ są do dyspozycji wysoko wykwalifikowani specjaliści, którzy mogą ci pomóc. Konsultacja z odpowiednim lekarzem może usprawnić proces diagnozy, leczenia i powrotu do zdrowia. Więcej wskazówek można znaleźć na stronie United We Care .